İki gün önce memlekete döndüm, akrabalarımın söylediğine göre, eylül ayının sonunda beni küçükken büyüten bir amca girmiş.

Girmemin nedeni loto oynamaktı, aslında çok küçükken loto oynamak oldukça kârlıydı, ama bunun hakkında hiçbir fikrim yoktu, hatta ailemin aslında oldukça zengin olduğunu bile bilmiyordum, sonuçta annem ve babam bana hiç harçlık vermezdi.

Babamın ilk kazancı, loto oyunundan geldi, sonrasında ise artık loto oynamadı ve ticarete yöneldi, bazı toptan ürünler satmaya başladı. Chaozhou insanları böyle; bir kişi zenginleştiğinde, akrabalarını ve arkadaşlarını da bu işe dahil eder. Bu yüzden o amcadan başka, onca yıldır loto oynayan başka birkaç amca daha var ve hepsi çok para kazandı.

Ama daha sonra babam kumara takıntı yaptı, tüm parayı kaybetti, hatta borçlandı, bu arkadaşlar da uzaklaştı, hatta amcası bile. Babam parası varken her türlü akrabayı destekledi, parayı fabrikalar kurmak için verdi, onların bir kuruş bile vermesine gerek kalmadı, bu nedenle amcası şimdi hala fabrikadan para kazanarak en azından geçimini sağlıyor.

Benim annem ve babam oldukça aptal ama bir o kadar da zeki insanlar. Tüm akrabalarından daha fazla para kazanabiliyorlar. Her zaman kardeşlerine bedava ve özverili bir şekilde pay veriyorlar. Bu kardeşler para kazandıklarında ve piyasanın iyi olmadığını fark ettiklerinde, zorlukları paylaşmak veya birlikte sevinmek yerine, parayı alıp hemen kaçıyorlar ve asla irtibat kurmuyorlar.

Yarım ömrünü zeki bir şekilde geçirdi, ama yine de bu duruma düştü...

Ailem için çok acı çekiyorum ama bu yüzden hala onlara acıdığımı düşünüyorum.

Sonunda babama minnettarım, beni bu çevreyle tanıştırdığı için bu sektöre girebildim.

Ama bu çevrenin sonunda da Lotto gibi olacağını biliyorum, kar arttıkça tehlikelerin de büyüyeceği.

Arkadaşlarım, bu birkaç yıl boyunca mümkün olduğunca çalışmamı ve para kazandıktan sonra alçakgönüllü olmamı önerdiler. Gerçek hayatta insanlığın kötülüğü sessizce büyüyorken, burada insanlığın kötülüğü sonsuz bir şekilde büyüyor.