Hiç kimse, Batı Afrika'nın efsanevi "Altın Kıyısı"nda bu kadar sıradışı bir madencilik şirketinin ortaya çıkacağını tahmin edemezdi.

Hamak Stratejisi, Batı Afrika'daki bir ülkede merkezlenmiş olup, son zamanlarda büyük bir hamle yaptı - 46,55 milyon dolarlık bir finansman sağladı ve zincir üzerindeki varlıklara tüm yatırımını yaptı. Yanlış görmediniz, altın biriktirmek yerine merkeziyetsiz dijital para birimlerine yöneldiler.

Bu, körü körüne peşinden gitmek değil. Bence bu, Batı Afrika ekonomilerinin sıkışık bir durumda bir çıkış yolu aramasının cesur bir denemesi; arkasındaki oyun, görünenden çok daha karmaşık.

**Para Zinciri: Altın Madeninden Daha Zor Bir Çıkmaz**

Batı Afrika, dünya genelindeki Afrika altın üretiminin %60'ından fazlasına sahip. 2024'te bu topraklardan çıkarılan altın miktarı 700 tonu aşacak ve Gana, Fildişi Sahili gibi ülkelerin üretim artış hızı %200'ün üzerine fırlayacak.

Ama ironik bir şekilde, altın dağlarının bulunduğu Batı Afrika, zenginliği hiçbir zaman kendi cebine akıtamadı.

Sorun para biriminde yatıyor. Batı Afrika Ekonomi ve Para Birliği'nin kullandığı CFA frangı, 1945'ten beri Fransa tarafından sabit bir döviz kuru ile bağlanmış durumda - Euro ile 655.957:1 oranında. 1994'teki zorunlu devalüasyon, Batı Afrika ülkelerindeki tasarruf sahiplerini doğrudan etkileyerek buharlaştırdı. Daha da acı olanı, bölgesel merkez bankasının kritik karar verme yetkisi, Fransız yetkililerin veto hakkına sahip olmasıyla sınırlı.

Kısacası, paran senin paran değil.

Altın ne durumda? O da pek iyi değil. Yerel para birimi güvenilir değil, madencilik şirketleri altınlarını binlerce kilometre uzaklıktaki İsviçre'ye döviz bozdurmak için taşımak zorunda kalıyor, sonra parayı geri almak için uzun bir yol kat ediyorlar. Ayrıca, Mali hükümeti yabancı madencilik şirketlerinin stok altınlarına el koymaya başladı, Burkina Faso ise yabancı projelerin yerel paydaşlık oranının en az %15 olmasını talep ediyor.