1800 pump'dan 2.9万 pump'a, kendimi iki ayda cehennem kapısından geri getirdim.

Saat üçte, sadece 1800U kalan hesaba bakarak, küfür edecek gücüm bile kalmadı. Duyarsız. Tamamen duyarsız.

Kripto para dünyası bir Shura alanı, bu sözü daha önce bir fıkra gibi dinlerdim, şimdi ise derin bir şekilde anlıyorum.

Büyük dalgalanmalar gördüm ama bu sefer gerçekten hayatta kalma içgüdüsüydü - her gün gözlerim kuruyana kadar izledim, tüm işlemler tersine gitti, yön tamamen yanlıştı, psikolojim direkt patladı. Tüm K çizelgelerini kapattım ve kendime üç gün tatil verdim.

Dördüncü gün bilgisayarı yeniden açtım, geçen yılki her işlemi alt üst ettim. Sonuç çok can acıtıcı: Pozisyon yönetimi berbat, psikoloji bir lunapark treni gibi, haber gelince hemen karışık işlemler yapıyorum. Açıkça söylemek gerekirse? Hayatımı risk ediyor gibiyim.

Hayat tarzımı değiştirmeye başladım.

En tanıdık varlıklarla oynamak, üç aşamada pozisyon almak, zarar kesme seviyesini kesin belirlemek ve her planı bir not defterine yazmak. Hesap bakiyesi yavaş yavaş 1800'den 4000'e, ardından 8000'e çıktı. O his, aniden zengin olmanın verdiği bir haz değil, daha çok boğulan birinin nihayet bir tahta parçasına tutunması gibi - nefes alabiliyor.

Orta yerde birkaç kez aşırı alım yapmak istedim, ama kaybettim bir kısmını, yine de kendimi tuttum. Geçen hafta 29 bin U o rakamın ortaya çıktığını gördüğümde, deli gibi sevinmedim, sadece gülümsedim.

Bu piyasada yarışılan şey, asla teknik analizlerin ne kadar iyi olduğu değil, çöküşün eşiğinde kendini tutup tutamayacağındır. Hesap rakamları her yükseldiğinde, arkasında sayısız dönüp dolaşan geceler vardır.

Artık popüler konuları, ilgiyi takip etmiyorum, sadece kendim çizdiğim o çizgiye odaklanıyorum.

Sık sık bana nasıl geri çevirdiğimi soruyorlar. Gerçekten hiçbir sırrı yok -

Başkaları tasfiye olmayı düşünürken, ben ekranı kapatırım;
Başka insanlar pes etmek istediğinde, ben analiz yapıyorum.

Bu tur hayatta kalmam, ne kadar harika olduğumdan değil, sonunda "yavaş" kelimesini öğrendiğim içindir.

Kripto dünyasında en korkulan şey para kaybetmek değil, aklın karışmasıdır.