Adamım, "merkeziyetsizlik ya da ölüm" diye bağıran insanların şimdi neredeyse düzenleyicilere aşk mektupları yazmasını izlemek çılgınca. Hani her şeyin yönetilemez olmakla ilgili olduğu zamanı hatırlıyor musun? Şimdi zaman çizelgesinin yarısı uyum belgelerini zafer bayrakları gibi sallıyor.

Bu değişimde ne var? Bir gün herkes geleneksel finansal sistemlerden kurtulup, durdurulamaz sistemler inşa etmekten bahsediyor. Sonra bir bakıyorsunuz, aynı insanlar avukatlarını arayıp nasıl daha hızlı lisans alacaklarını soruyor.

Düzenlemenin tamamen kötü olduğunu söylemiyorum—kesinlikle belirsizliklerden daha iyi. Ama 180 derecelik dönüşü izlemek başka bir şey. Oyun kesinlikle evrildi... ya da belki sadece gerçek oldu.