Paris Anlaşması'nın fosil yakıtlar karşısındaki uzun vadeli oyunu, aktivistlerin umduğundan daha yavaş ilerleyebilir, ancak yönün belirlendiği görünüyor. Son analizler, geleneksel enerji kaynaklarının hem düzenleyici çerçevelerden hem de piyasa güçlerinden artan baskıyla karşılaştığını öne sürüyor. Zaman çizelgesi tartışmaya açık kalırken, daha temiz alternatiflere doğru yapısal geçiş ivme kazanmaya devam ediyor. Enerji yoğun endüstrileri—belirli blockchain operasyonları da dahil—takip edenler için, bu yavaş dönüşüm önümüzdeki on yıllar boyunca operasyonel maliyetleri ve stratejik planlamayı şekillendirebilir. Soru, değişimin olup olmadığı değil, miras sistemlerin ne kadar hızlı adapte olacağıdır.