Diplomasi Optikle Buluştuğunda: Pakistan'ın Askeriyesi Trump'ın Işığında

Görünüşte rutin bir diplomatik ziyaret, Pakistan'ın en son siyasi mayın tarlasına dönüştü. Ülkenin en üst düzey askeri yetkilisi Orgeneral Asim Munir, Başbakan Şehbaz Şerif ile Oval Ofis'e girdi ve şimdi İslamabad'ın güç koridorlarını sarsan viral bir anla çıktı.

Sorunlu fotoğraf? Ordu Komutanının Trump'a nadir toprak mineralleri dolu bir kutu vermesi. Yeterince masum geliyor. Ama Pakistan'ın aşırı hassas siyasi ikliminde, bu başka bir şeyi haykırıyordu: sivil hükümet üzerinde askeri hakimiyet.

Fallout

Senatör Aimal Wali Khan, Munir'i “satıcı gibi davranmakla” eleştirerek boş durmadı, başbakan da “drama izleyen yönetici” rolündeydi. Parlamento'da, rahatsız edici soruları sordu: Neden seçilmeyen bir askeri yetkili yabancı liderlerle müzakere ediyor? Sivil otorite nerede? Bu hala demokrasi mi?

Talepler? Pakistan'ın Trump'ın barış girişimleri, bildirilen Suudi savunma anlaşmaları ve - en önemlisi - ordunun genişleyen diplomatik etkisi konusundaki pozisyonunu açıklamak için ortak bir parlamento oturumu.

Daha Derin Sorun

Bu tek seferlik bir durum değil. Munir'in altı ay içinde yaptığı üçüncü Washington ziyareti, askeri aşırılık konusunda alarm zillerini çaldı. Ziyaret somut kazanımlar sağlasa da—mineral ihracat anlaşmaları, rafineri projeleri—eleştirmenler bunun endişe verici bir anlatıyı pekiştirdiğini söylüyor: zayıflığı değil, demokratik güvenilirliği projekte eden militarize bir devlet.

Bir analist özünü şöyle yakaladı: “Trump'a ürün satan bir ordu komutanı normal bir devlet yönetimi değil. Bu, kurumsal tersine dönüşün bir sembolüdür—üniformaları güçlendirirken demokrasiyi içini boşaltmak.”

Pakistan ekonomik zorluklarla mücadele ederken, askeri liderliğindeki diplomasi görüntüsü, herhangi bir nadir toprak anlaşmasının geri kazanabileceğinden daha fazla maliyete neden olmuş olabilir.