Amerika'daki en yüksek mahkeme, yürütme yetkisini yeniden şekillendirebilecek bir soruyla boğuşuyor: Bir başkan, kongre onayı olmadan tek taraflı olarak kapsamlı gümrük tarifeleri uygulayabilir mi? Yargıçlar bölünmüş görünüyor, bazıları yönetimin ticaret yetkisi üzerindeki geniş yorumuna şüpheyle yaklaşıyor.

Ticaret politikası tartışması olarak başlayan şey, bir anayasal çatışmaya dönüşmüştür. Mevcut yönetim, acil durum hükümleri ve ulusal güvenlik gerekçeleri öne sürerek gümrük tarifesi yetkilerini agresif bir şekilde kullanmıştır. Ancak hukuki akademisyenler, bunun yasal dili tanınmaz hale getirdiğini savunuyor.

Pazarlar için etkiler derindir. Ticaret politikası etrafındaki belirsizlik, varlık sınıfları - hisse senetleri, emtialar ve evet, dijital varlıklar da dahil - arasında oynaklık yaratır. Eğer mahkeme yürütme tarife yetkisini sınırlandırırsa, bu yasama sürecine dönüşü zorunlu kılabilir, bu da uzun vadeli politikayı istikrara kavuşturabilir ancak uygulamayı yavaşlatabilir.

Birçok yargıç, on yıllardır var olan yasaların gerçekten böyle tek taraflı bir yetki verip vermediğini sorguladı. Birisi, Kongre'nin bu yasaları dar koşullar için tasarladığını, genel bir yetki için değil olduğunu belirtti. Diğeri ise ani politika değişikliklerinin neden olduğu ekonomik aksaklığı dile getirdi.

Verilmesi beklenen karar, sadece geleneksel ticareti etkilemeyecek. İdari yetkinin ekonomik düzenlemelerle nasıl kesiştiğine dair bir emsal oluşturuyor; bu da kaçınılmaz olarak kripto denetimi, yaptırım uygulamaları ve finansal altyapı kararlarını etkiliyor.