Bir an durup NFT piyasasının şu anki durumunu düşünün.

Elinizde, zirvede $500 veya daha fazlası karşılığında satabileceğiniz parçalar tutan sahipler var. Bugüne hızlıca gelirsek? Aynı varlıklar, bir zamanlar talep gördüğü değerin sadece bir kısmına sahip. Ama işin ilginç yanı—birçoğu hâlâ tutuyor, bırakmaya yanaşmıyor, zemin sürekli düşerken bile.

Bu, büyüleyici bir psikolojik tuzak. Fırsat oradaydı. Çıkış yolu açıktı. Ama umut, bağlılık ve "belki geri sıçrar" düşüncesi onları dondurdu. Şimdi ise değer gerçek zamanlı olarak eriyor, yine de bir sonraki dalganın beklemeyi haklı çıkaracağına inanıyorlar.

Bu sadece NFT'lerle ilgili değil. Müzik durduğunda fark etmeyi ve gerçekten dans pistinden ayrılmayı bilmekle ilgili.