$ETH Kripto piyasasında herkes zarar mı ediyor? Suçu manipülatöre atma, asıl sorun senin “insan doğan”!

Gece üçte ekrana bakmaktan gözlerin kararıyor, kontratlarda ani düşüşte panikle stop mu oluyorsun? “Hareketli ortalama stratejisi”ni öğrenip ardından “hacim-fiyat analizine” mi girişiyorsun, ama cüzdanındaki USDT giderek azalıyor mu?
Sekiz yıldır kripto piyasasında olan biri olarak, geçen hafta ASTER sektör buluşmasında bir üst düzey trader’ın hikayesiyle sarsıldım. Bu piyasada öyle “kutsal gösterge” diye bir şey yokmuş. 50 bin doları 100 milyon dolara çıkarmanı sağlayacak sihirli şifre, aslında “kendinle savaşmakmış”.
İnanmayabilirsin, ama bu usta yatırımcının abartılı bir kuantum modeli yok, karmaşık göstergelere bakmaya bile üşeniyor. Kahve içerken bana ilk söylediği şey şu oldu: “Çoğu insan K-line’a değil, kendi açgözlülüğüne ve korkusuna yenilir—biraz yükselince hemen kar alıp çıkar, biraz düşünce inatla daha fazla alır, bu resmen parayı dağıtmak değil mi?”
Bu söze çok katılıyorum! Geçen yıl boğa piyasasında, birinin elindeki ana akım coin %30 yükselince hepsini sattığına şahit oldum, sonra coin üç katına çıkınca dizini dövdü; ayı piyasasında ise “dipten alıyorum” diye inanıp sürekli ekleme yapanların sermayesinin sıfırlandığını gördüm. Açıkça söylemek gerekirse, küçük yatırımcıların ortak hastalığı, “insan doğasını” işleme taşımak.
O usta trader, “insan doğasına karşı” yöntemini üç maddede basitçe anlattı, not aldım, bugün size hepsini açıklıyorum:
Birinci kural: Sermayene “güvenlik duvarı” kur, ne kadar emin olsan da sadece %2 riske at
“Her şeyini riske atıp zengin olacaksın” masallarına inanma. Bu usta, 50 bin dolarla başladığında, yeni bir coin projesi ne kadar garanti verse de, her işlemde kullandığı sermaye asla %2’yi geçmiyordu. Onun deyimiyle: “Kripto piyasasında kara kuğu olayı, pazardaki lahanadan daha fazla. Bugün her şeyini yatırırsan, yarın mağdur gruplarında ‘Her Şeyimi Kaybettim’ şarkısı söylersin. Hayatta kalmak her şeyden önemli.”
Benim de başıma geldi—iki yıl önce hype’a kapılıp bir meme coine sermayemin %30’unu yatırdım, proje sahipleri gece kaçtı, o günlerde grafiklere bakmak gözyaşı gibiydi. Artık akıllandım, her pozisyon açmadan önce “Bu para tamamen giderse ben hala rahat yemek yiyebilir miyim?” diye soruyorum, cevap “hayır” ise hemen pozisyonu küçültüyorum. Deneyimle sabit: Bu şekilde %90 sermayemi koruyabiliyorum.
İkinci kural: İşleme girmeden önce “ne kadar kayba dayanırım”ı belirle, stoploss’u “kağıttan kaplan” yapma
Usta trader, pozisyon açmadan önce mutlaka bir şey yapar: Stoploss seviyesini en göz önünde yere yazar, sevgilisinin mesajından bile daha belirgin. “Korkak değilim, ama biliyorum ki açgözlülükle hemen kontrolümü kaybedebilirim. Mesela bir coini 100 dolardan aldıysam, önceden 90 dolardan stop girerim, geldiğinde keserim, asla ‘belki geri döner’ demem.”
Bu söz kaç kişiyi vurdu? Kaç kişi stoploss’u sadece “gösteriş” için koydu, düşünce “boğa piyasa yine gelecek” diye kendini avutuyor, sonunda zararı realize etmek zorunda kalıyor. Unutma: Kripto piyasasında “pes etmeyi bilen” ayakta kalır.
Üçüncü kural: Kazanınca “hepsini” riske atma, kârın senin için çalışsın
Ustanın kar al tekniği çok sade: Yüzer kâr %50’yi geçerse önce anaparayı çek, kalan kâra hareketli stop koy. “Mesela 10 bin dolar yatırıp 5 bin dolar kazandım, önce 10 bini çekerim, kalan 5 bin dolar kaybolsa da üzülmem, piyasayı rahatça izlerim. Piyasanın parasıyla para kazanmak, kafa yapını tamamen değiştirir.”
Eskiden ben de “açgözlülükle” hata yaptım, bir coin %80 yükselmişti, “biraz daha çıkar” diye bekledim, düzeltmede tüm kârı geri verdim, 15 gün ekrana bakmam boşa gitti. Şimdi kesinlikle “kârı alınca anaparayı çek” kuralına uyuyorum, geçen ay sadece kârımla yeni telefon aldım, harika bir his.
Gerçekten, kripto piyasasında “yatarken kazanma” masalı yok. Birkaç bin dolardan milyona çıkanlar senden daha zeki olduğu için değil, kendilerini daha iyi kontrol edebildiği için başarılı. Teknik öğrenilebilir, ama “insan doğasına karşı” disiplin, defalarca zarar ederek gelişir.
#加密市场回调 $ETH